Zapewnienie możliwości awansu społecznego każdemu człowiekowi, to jedno z podstawowych zadań państwa, także państwa wirtualnego. Każdy powinien mieć równe szanse, zapewniony tak samo dobry start oraz, a może przede wszystkim, możliwości edukacyjne. W Trizondalu, jako republice federalnej nie ustalono centralnego systemu edukacji, przy czym za przyjąć, że pewne jego zasady są narzucone dla wszystkich regionów. W dzisiejszym artykule chciałbym się skupić na krótkiej analizie systemu kształcenia w Gubernatorstwie Dalmencji. Dodajmy, że jest to region o dwóch tożsamościach: szlachecko-chłopskiej i robotniczej, co także nie pozostaje bez wpływu na wygląd całego systemu.
Pierwsze 9 lat edukacji zarówno w Zachodniej Dalmencji, jak i w Zagłębiu Rottery odbywa się w Szkołach Ogólnych . Na koniec szkoły nie ma żadnego egzaminu powszechnego, natomiast poszczególni uczniowie mają prawo złożyć wniosek o Egzamin Wyrównujący, którego wyniki (w 5 przedmiotach) będą brane pod uwagę przy rekrutacji do dalszej szkoły. W normalnej sytuacji, wyłącznie oceny ucznia, ale także opinia i sytuacja rodzinna (w przypadku, gdy oceny ostatniej klasy były gorsze) decydują o przyjęciu do dalszej szkoły. Przed uczniem w wieku 17 lat (Szkoła Ogólna jest dla dzieci od ósmego roku życia) czeka wybór między Szkołą Politechniczną, na której wykładane są przedmioty ścisłe, a przede wszystkim na wykształcenie ekonomiczne i techniczne, Szkołą Rolnictwa i Leśnictwa, na której większy nacisk kładzie się na te dwie dziedziny gospodarki. Obie szkoły trwają 5 lat, świadectwo ich ukończenia jest równe uzyskaniu I. Tytułu Zawodowego (powiedzmy inżyniera). Tak, jak poprzednio, o przyjęciu na studia drugiego stopnia prowadzące do Wyższego Tytułu Zawodowego decydują jedynie oceny ucznia, ale już z ostatnich 4 lat. Przy czym tutaj nie ma już możliwości podejścia do alternatywnego względem ocen egzaminu.
Oprócz tego typu szkół istnieją także Szkoły Nauk Humanistycznych, które trwają zaledwie 3 lata i przygotowują do Egzaminu Wykształcenia Ogólnego, po którym można studiować na I poziomie studiów, do I. Tytułu Zawodowego. Dla osób chcących nauczyć się zawodu istnieją Szkoły Ukierunkowania Zawodowego. Wbrew pozorom są to szkoły, gdzie poziom nauczania jest jednym z najwyższych. Uczeń po takiej szkole ma w ręku zawód oraz prawo podejścia do Egzaminu Wykształcenia Ogólnego i dalszych studiów. SUZ trwają 4 lata. W tym miejscu należy wspomnieć także o Uzupełniającej Szkole Ukierunkowania Zawodowego trwającej 2 lata, do której można iść po pozostałych rodzajach szkół (np. równolegle lub alternatywnie do studiów). Obowiązkowym jest ukończenie jednego typu z powyżej przedstawionych, dopiero wówczas ustaje obowiązek kształcenia.
Osoby chcące poszerzać swoje horyzonty i zwiększyć szanse na rynku pracy mogą iść na studia uzyskując I. Tytuł Zawodowy (3-4 lata nauki. Tutaj system uczenia wygląda jak w szkole. Natomiast już po takich studiach (lub po Szkole Politechnicznej/Rolnictwa i Leśnictwa) można iść na studia prowadzące do uzyskania Wyższego Tytułu Zawodowego (2-3 lata). Studia II poziomu są już panelowe, a więc każdy student wybiera sobie przedmioty, który chce zaliczać oraz ich „wagę” (ich łączna „waga” musi wynieść 100%).
Cały system szkolnictwa jest całkowicie darmowy. Jedyne koszty jakie ponoszą rodzice to kwota na tzw. „działalność organizacyjną szkoły” wahająca się od 100 do 500 mrk rocznie w zależności od dochodów rodziców/uczniów. Pieniądze te idą na zakup podręczników, pomocy naukowych itp. Uczeń przychodząc do szkoły musi mieć jedynie własny długopis, ołówek i gumkę z temperówką, resztę dostawać będzie od szkoły aż do jej opuszczenia. W związku z charakterystyką regionów warto także zwrócić uwagę na występowanie i lokalne nazewnictwo rodzajów szkół. Tak na przykład Szkoły Ogólne mają różne nazwy w zależności od powiatów, na przykład w powiecie Poltan Zdrój: Szkoła Wykształcenia Podstawowego Dzieci i Młodzieży typu Szkoły Ogólnej (w skrócie: SWPDiM). Dla kogoś spoza regionu wskazówkę stanowić będzie słowo „typu”, które określa rodzaj szkoły. Ciekawostką jest, że Szkoły Politechniczne w Zachodniej Dalmencji występują rzadziej i jedynie w większych miastach, znacznie bardziej rozpowszechnione są Szkoły Rolnictwa i Leśnictwa, co wynika z charakteru regionu. Natomiast w Zagłębiu Rottery jest zaledwie 15 Szkół Rolnictwa i Leśnictwa (w tym 2 w Hrabiowicach i 2 w Rotterze). Tutaj na przeciw zapotrzebowaniu uczniów wychodzi Komitern Zagłębia Rottery, który pokrywa koszty dojazdu (ew. zamieszkania w pobliżu) do Szkół Rolnictwa i Leśnictwa w Zachodniej Dalmencji (których tam jest od groma). Nie bez znaczenia jest fakt, że Szkoły Rolnictwa i Leśnictwa są, wg danych statystycznych, najczęściej wybieranymi szkołami przez dzieci szlachty i arystokracji mieszkającej w Dalmencji. Szkoły Ukierunkowania Zawodowego to szkoły najbardziej elitarne, a w dodatku o największych różnicach programowych względem siebie. Czego innego uczyć się będzie uczeń Kolejowej Szkoły Ukierunkowania Zawodowego, a czego innego uczeń Górniczej Szkoły Ukierunkowania Zawodowego. Co do ulokowania tego typu szkół, to w każdym okręgu powinno być przynajmniej po trzy szkoły do każdego zawodu. Szkoły Nauk Humanistycznych przeważają przede wszystkim w Okręgu Nowej Dalmencji, gdzie najbardziej stawia się na nauki humanistyczne.
Poniżej schemat systemu edukacji: